آیا استفاده ازاسباببازیهای دخترانه برای پسربچهها طبیعیست؟
اغلب مردم میپرسند: آیا این طبیعیست که پسر پیشدبستانی من، لباس و اسباببازیهای دخترانه را دوست داشته باشد؟
دکتر رونی کوهن لیدرمن، مربی، نویسنده و مشاور در سطح ملی که در زمینهی رشد کودکان از جمله رشد عاطفی و فکری، رشد زودرس مغزی، روابط، کار و مسائل خانوادگی و والدین، تخصص دارد، در اینباره میگوید:
در واقع در این سن، کودک پیشدبستانی شما در حال یادگیریست و بخشی از این روند در قالب بازی کردن با نقشهای خیالی ظاهر میشود. بازی کردن او با لباسها و پوشیدن لباسهای دخترانه، خواه بخواهد شبیه پدر، مادر، یک فوتبالیست یا یک شاهزده خانم باشد، در این سن کاملا عادی و معمولیست و این بازی کردن نباید محدود به جنسیت کودک باشد. (جالب اینجاست که والدین اغلب در مورد پسرانی که از اسباببازیهای دخترانه یا لباسهایشان استفاده میکنند، نگران میشوند درحالی که وقتی دختران با ماشین و کامیون بازی میکنند یا مانند کابویها لباس میپوشند، نگرانی آنچنانی ندارند.)
در واقع، این موقعیت که پسرتان از بازی با اسباببازیهای دخترانه لذت میبرد، نشانگر این است که شما از آن دسته والدینی بودید که با فکری باز از او پشتیبانی کردهاید و فرصتهایی را در اختیار او گداشتهاید که فراتر از بازی معمولی پسران بوده است و این تاثیری در اولویت جنسی او در آینده ندارد. حقیقت این است که ما از آینده خبر نداریم، اما بازی با عروسک باربی در سن او نمیتواند چیزی جز بازی با موجودات خیالیاش باشد.
برای تشویق کردن کودک خود برای تخیلی طبیعی و سالم، ابتدا مطمئن شوید که او فرصت بازی کردن با انواع اسباببازیها به روشهای مختلف را دارد. همچنین در مورد کلیشههای جنسیتی در کتابهایی که برایش میخوانید، فعالیتهایی که با هم انجام میدهید و حتی گاهی اظهارنظرهایی که میکنید، هشیار و آگاه باشید. بهعنوان مثال، زمانی که کودکتان گریه میکند، جای اینکه سعی کنید او را شماتت کنید: مرد که گریه نمیکنه، به او بگویید که گریه کردن هیچ اشکالی ندارد. ضمن اینکه او را برای بازی با حیوانات خانگی و یا بازی با خواهر و برادرهای کوچکتر تشویق کنید. البته اگر شما در مورد پسرتان کاملا روشنفکرهم باشید، باز هم دوستان، اعضای خانواده و حتی افراد غریبه در شکلگیری افکارتان بیتاثیر نیستند. به اظهارنظرهای آنها احترام بگذارید (یا مثلا با شوخطبعی این اظهارنظرها را خنثی کنید) و مدام به خود یادآوری کنید که باید به قضاوت خود اعتماد کرده و اهمیت دهید. بعد از همهی اینها، اگر کودکتان خوشحال و بازیگوش و فعال است، حتی اگر کفشهای پاشنهبلند مادرش را میپوشد، هیچ اشکالی ندارد.
نویسنده: دکتر رونی کوهن لیدرمن
(مربی، نویسنده و مشاور در سطح ملی که در زمینهی رشد کودکان از جمله رشد عاطفی و فکری، رشد زودرس مغزی، روابط، کار و مسائل خانوادگی و والدین، تخصص دارد)
مترجم: میترا امجدی

دانشآموختهی حقوق و همچنین ریاضیات کاربردی
وکیل دادگستری هستم، اما دغدغهام تئاتر است. کارم را با بازیگری تئاتر آغاز کردهام، اما تجربهی کارگردانی نیز دارم. در سالهای اخیر در حوزهی تئاتر کودک و نیز صنعت اسباببازی هم با گروهی از دوستانم فعالیت میکنم که طراحی اپلیکیشنی ویژهی تئاتر کودک و نوجوان، و نیز پایگاههایی برای معرفی جهان اسباببازی به عموم والدین، از آن جمله بوده است.
سی و سه سال دارم و هماینک دبیر تحریریهی پایگاه خبری اسباببازیها و دبیر محتوایی اپلیکیشن “نماشک” هستم که بهزودی رونمایی خواهد شد.