رنگ و فلزات وسایل سرگرمی ‌کودکان، عوارض زیادی دارد. موضوعی که همه‌ی ما بارها شاهد آن بوده‌ایم و شاید کمتر در خصوص آن حساسیت نشان داده‌ایم و آن هم اسباب‌بازی‌های رنگی است که کودکان به محض این‌که در دسترس‌شان قرار می‌گیرد، به‌طور طبیعی آن را به سمت دهان می‌برند؛ غافل از ترکیبات و رنگ‌های به کار گرفته در آن.در این باره نظر زهرا صدوقی، کارشناس مسئول برنامه کودکان مرکز بهداشت شماره دو اصفهان را جویا شدیم که در ادامه به آن می‌پردازیم:

ایمن بودن یا نبودن اسباب‌بازی‌ها
به طور معمول بهترین فعالیتی که کودک می‌تواند انجام دهد، بازی است. در حقیقت بخش اعظم لحظات شیرین زندگی کودک را بازی تشکیل می‌دهد؛ اما یکی از مهم‌ترین مسائلی که در بازی کودکان باید مورد‌توجه قرار بگیرد، ایمنی اسباب‌بازی‌های کودکان است. از آن‌جا که اسباب‌بازی‌ از جمله وسایلی هستند که کودکان بیشترین سر و کار و تماس را با آن‌ها دارند و در حین بازی امکان دارد آن‌ها را به دهان خود نزدیک یا الزاما جهت استفاده از وسایلی از قبیل فلوت‌، سازدهنی و سوت باید آن‌ها را به دهان خود بگذارند، لذا باید رنگ و سایر مواد قابل استخراج این اسباب‌بازی‌ها از نظر فلزات سمی ‌حداقل بوده و مقدار آن از حد مجاز، تجاوز  نکند. بهتر است بدانید در صورتی‌که رنگ اسباب‌بازی با ساییدن انگشت به آن برود، این محصول برای کودکان مناسب نیست؛ چرا که در بزاق دهان آن‌ها حل خواهد شد و باعث ایجاد خط قرمزهایی برای این نونهالان خواهد شد.
ترکیبات به کار رفته در اسباب‌بازی‌ها
پلی‌وینیل‌کلراید ماده‌ی اصلی جهت تولیدات اسباب‌بازی‌های پلاستیکی است؛ اما ناپایدار بودن، قابلیت شکسته شدن در برابر نور و حرارت، تولیدکنندگان را بر آن داشت تا برای جلوگیری از تغییر ماهیت آن، ازافزودنی‌های مختلفی مانند فلزات سنگین (سرب، کادمیوم، کرم و غیره) استفاده کنند که متاسفانه در رنگ‌های مورد استفاده در اسباب‌بازی‌های کودکان به عنوان خشک‌کن و تثبیت‌کننده رنگ به مقدار زیادی استفاده می‌شود.
عوارض
استفاده‌ی گسترده از این مواد شیمیایی در اسباب‌بازی‌ها، به عنوان یکی از نگرانی‌های سلامت بشر به شمار می‌آید؛ چرا که مهم‌ترین اندام جذب کننده‌ی این مواد شیمیایی، کلیه‌ها هستند. از عوارض دیگر جذب این مواد در بدن، می‌توان به مسمومیت، سرفه، خشکی دهان، از دست دادن اشتها، تهوع، تنگی‌نفس، صدمات مغزی و فرآیندهای سرطان‌زا و غیره اشاره کرد. در واقع عوارض ناشی از مسمومیت با سرب بسیار وخیم و احتمال مرگ در صورت عدم درمان عوارض نیز بالاست. هر ۱۰ میکروگرم سرب در هر دسی‌لیتر خون، باعث کاهش حدود پنج نمره IQ در کودکان می‌شود. به ازای هر سال تماس با سرب در کودکان، منجر به افزایش تقریبی ۶۰۰ هزار مورد ناتوانی مغزی جدید در جهان می‌شود. هم‌چنین عوارض ماندگار(موربیدیتی) ناشی از مسمومیت با سرب هرساله از علل مهم به هم‌ریختگی اقتصاد خانواده‌ها و کشور است. کودکان نسبت به صدمات ناشی از سمیت عصبی مسمومیت با سرب بسیار حساس هستند و گاهی‌اوقات صدمات عصبی ناشی از سرب در کودکان برگشت‌ناپذیر است‌. مسمومیت ناشی از سرب به عنوان یک «بیماری آرام» دارای عوارض کاملا غیراختصاصی بوده و با بسیاری از بیماری‌های دیگر اشتباه گرفته می‌شود. به‌عنوان مثال دردهای شکمی، یبوست، تحریک‌پذیری و کم خونی از جمله علایم این مسمومیت است. در کشورهای مختلف اروپایی و آمریکا تحقیقات گسترده‌ای در مورد فلزات سنگین موجود در رنگ‌ها و مواد حاوی رنگ و خطرات ناشی از استفاده آن‌ها به عمل آمده است. بسیاری از کشورها به دنبال ماده‌ی جایگزین مناسبی برای ساخت رنگ‌های بدون سرب هستند و راه‌کارهایی نیز یافته‌اند. البته رنگ‌های بدون سرب در کشور ما هم وجود دارند؛ اما هنوز هم رنگ‌های سرب‌دار استفاده زیادی دارند که امید است با پیشرفت تکنولوژی‌های روز دنیا راهی برای پیش‌گیری از بروز بسیاری از بیماری‌های مزمن از جمله کم‌خونی، پوکی استخوان و کاهش رشد جسمی و ذهنی در کودکان که به دنبال مسمومیت با سرب بروز می‌کند، بیابیم.

منبع: www.isfahanziba.ir

Admin