کودکان می‌توانند بیش از حد بی‌نظم بوده و محیط شلوغی را برای خودشان درست کنند. ممکن است نسبت به این موضوع آگاه باشید که کودکان کمی هستند که دوست دارند منظم باشند، واقعا ذات تمیز و مرتبی داشته باشند، ولی بیشتر کودکانی که ما با آن‌ها آشنا هستیم، کودکانی هستند که کمتر منظم هستند. شما به عنوان یک مادر، ممکن است با مشکلاتی مواجه شده باشید در رابطه با اسباب‌بازی‌هایی که به طور نامنظم در اتاق پخش می‌شوند، وسایل مربوط به شهربازی که در کف اتاق پخش می‌شوند، موارد و لوازم عادی که در سرتاسر خانه پخش شده است و سایر موارد شلوغ‌کاری که از طریق بچه‌ها ایجاد می‌شود، و نسبت به آن‌ها اعتراض داشته باشید. موارد محدودی وجود دارد که می‌تواند به مدیریت این مشکلاتی که والدین با آن‌ها مواجه هستند، کمک کند.
جمع و جور کن! این جمله‌ای است که در سال‌های گذشته زیاد مورد استفاده قرار گرفته است، ولی داشتن یک خانه‌ی آرام و منظم، یک نکته بسیار مهمی می‌باشد. به طوراصولی، در حوزه و ناحیه‌ی مربوط به کودک، که کودک در آن‌جا فعالیت دارد، پیشنهاد می‌کنیم که همه‌چیز (بله، همه‌چیز) مرتب باشد و اسباب‌بازی‌های شکسته، وسایل غیرضروری، دورانداخته شود و تعداد موارد موجود کاهش یابد. ( برای مثال اگر ۵۰ تا اسباب‌بازی مربوط به حیوانات باشد، آن‌ها را به ۱۰ اسباب‌بازی حیوانات کاهش دهید). بلی، این روش مدت زمان زیادی طول خواهد کشید، ولی به صورت کلی خوب است و زمان کمی را در روز به آن اختصاص دهید ( برای مثال ۱۵ دقیقه درهرروز یا مواردی شبیه آن، و اگر فرصت مناسبی داشتید، می‌توانید چند ساعتی را صرف این کار کنید).
جای هر چیزی! هرچیزی باید یک جای خاصی داشته باشد و در جایگاه مختص به خودش قرار بگیرد. شما مجبور نیستید که سبدها یا سطل‌های اسباب‌بازی گران‌قیمتی را بخرید. (اگرچه داشتن سبدهای مناسب اسباب‌بازی‌ها جمع‌وجورتر نشان می‌دهد). مطمئن شوید که در هر سبد یک نوع خاصی از وسایل یا اسباب‌بازی‌ها را انبار کرده‌اید، و هر سبد را برچسب بزنید.
نظارت مادر. کودک یک عادت بد دارد و سایل را جایی قرار می‌دهد که نمی‌توان به صورت سریع خانه را تمیز کرد. گاهی مجبور هستید که همه‌ی جاهایی که وسایل جمع شده است را نگاه کنید و همه‌چیز را در جایگاه مناسب خودشان قرار دهید، تا مطمئن شوید که همه‌ی وسایل در جایگاهی قرار گرفته‌اند که به‌راحتی می‌توان آن‌ها را پیدا کرد.
این کاررا به صورت یک بازی و سرگرمی انجام دهید. حتی در صورتی که شما این احساس را نداشته باشید که برای هر کاری که باید بچه‌هایتان انجام دهند، از آن‌ها قدردانی کنید، ایجاد کردن یک بازی یا سیستم قدردانی، که شامل تمیز کردن و فرآیند نگه‌داری می‌باشد، می‌تواند مفید باشد. برای مثال، اگر برخی وسایل بر روی کف زمین قرار داشته باشد، به بچه‌های خود بگویید که ۲۰ تا از وسایل را بردارید و آ‌ن‌ها را در جایگاه مناسب خوشان قرار دهید، و در عوض آن به اندازه یک‌چهارم وسایل یا بخشی از آن، به آن‌ها شکلات دهید یا ده دقیقه به آن‌ها زمان دهید که بازی الکترونیکی انجام دهید، یا هر کار دیگری که فکر می‌کنید برای بچه‌های شما منطقی باشد.
کار خود را به صورت مستمر انجام دهید! قواعدی برای نگه‌داری و تمیز کردن مناطق مربوط به اسباب‌بازی‌ها تعیین کنید. اگر از بچه‌ی خود انتظار دارید که وسایل را از روی زمین بردارد، هر روز زمانی را تعیین کنید که آن‌ها وسایل خود را از روی زمین بردارند. سعی کنید که انتظاراتتان از فرزند خود منطقی باشد، ولی کار خود را به صورت مستمر انجام دهید. هر چیزی را که مد نظرتان هست به آن‌ها بگویید و به گفته‌های خودتان عمل کنید. اگر والدین بچه‌ها دارای انتظارات ثابت باشند و پیامدهای مربوط به اجرای آن (پیامد‌های خوب و بد) نیز به صورت مستمر اجرا شوند، که در نتیجه رفتار بچه‌ها صورت می‌گیرد، بچه‌ها به صورت بهتری این انتظارات را قبول خواهند کرد.

منبع:فارس پاتوق

Admin