به صد دختر هر کدام یک توپ و صد پسر نفری یک عروسک بدهید، پس از گذشت ساعتی پسرها با پاهایشان عروسک را مثل توپ به این طرف و آن طرف پرتاب خواهند کرد و دختران هم به نوازش و تیمار توپ‌ها مشغول خواهند شد. این مثال در اکثر موارد درست از آب درمی‌آید. به طور کلی پسرها فعال‌تر و پرانرژی‌تر از دخترها هستند و دخترها به هنگام بازی روحیه‌ای پرورش‌دهنده دارند. حتی در بازی‌های کامپیوتری، پسرها بازی‌های مهیج‌تر و پرتحرک‌تر را ترجیح می‌دهند، اما دخترها سعی می‌کنند بازی‌هایی را انتخاب کنند که تکیه برایجاد ارتباط متقابل دارند. در تفاوت‌های عمده‌ی فیزیولوژیک و روحی بین دختر و پسرشکی وجود ندارد؛ اما در بسیاری از موارد والدین آگاهانه به این تفاوت‌ها دامن می‌زنند و سبب می‌شوند که روز به روز دنیای آن‌ها از هم فاصله‌ای بیش‌تر بگیرد. کمتر دیده می‌شود که مادر یا پدری پسر خود را تشویق به خرید عروسک یا لوازم آشپزخانه کنند، یا برای کودک دخترشان جرثقیل و کامیون بخرند. به‌راستی چرا ما این تفاوت‌ها را قایل می‌شویم؟ حتی خودمان هم نمی‌دانیم این را باید بپذیریم که تفاوت میان پسر و دختر انکارناپذیر است، اما والدین باید بکوشند تا آن‌ها را با دنیای یک‌دیگر آشنا سازند تا در آینده پدر و مادرهای موفق و همراه‌تری باشند.
محققین معتقدند که برای رشد خلاقیت، نگرش و مهارت‌های گوناگون باید اسباب‌بازی‌های مختلف در اختیار پسران و دختران قرار داده شود. درضمن هیچ مدرکی در دست نیست تا ثابت کند پسران با بازی کردن با اسباب‌بازی‌های دخترانه، خصوصیات زنانه پیدا می‌کنند و یا دختران در صورت بازی با اسباب‌بازی‌های پسرانه دارای خصوصیات مردانه می‌شوند. در بیشتر موارد تولیدکنندگان روی جعبه‌ی اسباب‌بازی علامت: «مخصوص دختران» یا «مخصوص پسران» را چاپ می‌کند و این موضوع نباید خریداران را تحت‌تاثیر قرار دهد. پسران و دختران نیاز دارند تا از طریق اسباب‌بازی به تجربه‌اندوزی و کسب مهارت بپردازند. آن‌ها از طریق بازی با وسایل بازی مثل لوازم خانه، عروسک، وسایل بازی چرخ‌دار، بازی‌های ویدویی، آدمک شخصیت‌های مختلف، مطالب بسیاری یاد می‌گیرند. این‌گونه وسایل بازی تخیلات بچه‌ها را تحریک کرده و در نتیجه به آن‌ها مهارت‌های مختلف را می‌آموزد.
والدینی که با نگرش انحصاری اصرار دارند که اسباب‌بازی‌های به اصطلاح دخترانه یا پسرانه را برای دختر یا پسرشان بخرند، در نهایت فرزندشان را از کسب مهارت‌های مختلف و تجربه‌اندوزی‌های با ارزش در دنیای جنس مخالفشان محروم کرده‌اند. البته این به معنای منع دختران از نوازش و درآغوش گرفتن عروسک و یا بازداشتن پسرها از بازی با آدمک‌های قهرمانان و یا پوشیدن لباس آن‌ها نیست. بیایید به کودک‌مان بیاموزیم که دختران و پسران و زنان و مردان متفاوتند اما قادرند که دنیای یک‌دیگر را بفهمند ولمس کنند و همیشه به یاد داشته باشید. اگر او به‌خاطر به هم ریختن اطرافش سرزنش شود ازبازی کردن لذت زیادی نخواهد برد و بازی باعث رشد و ایجاد اعتماد به نفس در او خواهد شد.
توجه به مسائل فوق از لحاظ درک روحیه‌ی متقابل دختران و پسران حائز اهمیت می‌باشد. لذا عوامل زیر می‌توانند حادثه‌ساز باشند:
۱- نبودن سرپرست در زمان بازی
۲- متناسب نبودن اسباب‌بازی با سن بچه‌ها
۳- اسباب‌بازی‌هایی با طرح یا ساخت ناقص
۴- نگه‌داری غلط از وسایل بازی و نگه‌داری اسباب‌بازی‌های شکسته و خراب

منبع: tebyan-zn.ir

Admin