Ticket to ride/ لوکوموتیو
شکی در این که اختراع و ساخت لوکوموتیو و قطار نقش بسیار بزرگی در پیشرفت جوامع بشری داشته وجود ندارد، اما جالب است بدانید که قطار در دنیای بازی و سرگرمی نیز بسیار تاثیرگذار بوده و توجه طراحان و سازندگان انواع اسباببازی را به خود جلب کرده است. حضور قطار در دنیای اسباببازی تنها منحصر به واگنهای بزرگ و کوچکی که با کمک باتری بر ریل حرکت میکنند نیست. قطار بارها به شکلهای مختلف به دنیای بردگیم نیز وارد شده که معروفترین حضور آن در دنیای بازیهای رومیزی، بردگیم Ticket to Ride است.
تیکِت تو راید در سال ۲۰۰۴ توسط Alan R.Moon طراحی شد و توانست جوایز بسیاری مثل جایزه معتبر اشپیل ۲۰۰۴ را از آن خود کند. این بازی رومیزی دو تا پنج نفره یکی از شناختهشدهترین بردگیمها در سطح جهان است و تاکنون نسخههای بسیار متنوعی از آن ساخته شده که هریک نقشه یک قاره یا کشور را بهعنوان صفحه بازی مورد استفاده قرار دادهاند، بهعنوان مثال: Ticket to ride Europe, Ticket to ride America, Ticket to ride Nordic countries و….
نسخه ایرانی بازی تیکت تو راید، تاکنون توسط چند گروه بازیساز مختلف تولید شدهاست. این نسخههای ایرانیزه شده شامل موارد زیر میباشند:
Ticket to ride.ir یا تیکت تو راید ایران تولید دولفین
لوکوموتیو تولید پاپارو( نشر زرافه)
سیروسفر تولید ترنج
در هر سه نسخه از نقشه ایران بهعنوان صفحه اصلی بازی استفاده شده اما کلیات روش بازی با نسخه اصلی مشابه است.
در تیکت تو راید و نسخههای ایرانی آن، هریک از بازیکنان یک رنگ را انتخاب کرده و واگنهای پلاستیکی از رنگ انتخابی خود دریافت میکنند و بازی را با برداشتن تعدادی کارت مقصد یا کارت بلیت شروع میکنند. درهریک از این کارتها نام دو شهر بهعنوان مبدا و مقصد ذکر شده؛ بازیکنان میبایست با قرار دادن واگنهای پلاستیکی همرنگ خود، این دو شهر را به هم متصل کنند و دراینصورت امتیاز ثبت شده روی کارت بلیت را دریافت میکنند، اما اگر تا پایان بازی موفق به ساخت واگن بین دوشهر مشخص شده روی کارت بلیت نشوند به همان میزان، امتیاز از دست میدهند. علاوه بر کارتهای بلیت یا مقصد تعداد زیادی کارت رنگی به نام کارت واگن نیز در این بازی وجود دارد. روی نقشه، فاصله بین هر شهر با شهر بعدی توسط خطوط رنگی مشخص شده است. بازیکنان برای اینکه بتوانند واگنهای پلاستیکی خود را روی مسیرها گذاشته و شهرها را به هم متصل کنند باید ابتدا به تعداد خطوط رنگی میان دو شهر، کارتهای واگن از همان رنگ را جمع کرده و تحویل دهند. بازی زمانی به اتمام میرسد که تعداد واگنهای پلاستیکی یکی از بازیکنان به کمتر از سه عدد برسد. دراینصورت امتیازات تمام بازیکنان با توجه به کارتهای بلیت و مسیرهای تکمیل شده یا ناقص هریک از آنها محاسبه میشود، ضمن اینکه بازیکنی که طولانیترین شبکه به هم متصل از واگنهای خود را ساخته باشد امتیازی مضاعف دریافت میکند. دارنده بیشترین امتیاز، برنده آن دست از بازیست.
درمیان سه نسخه ایرانی بازی تیکت تو راید، سیروسفر اندکی با دو مورد دیگر متفاوت است از این لحاظ که در سیروسفر، بازی سادهتر شده و کودکان را مخاطب قرار داده است. سیروسفر دو تا چهارنفره بوده و برای کودکان شش سال به بالا قابل استفاده است، درحالیکه بهنظر من لوکوموتیو و تیکت تو راید ایران بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان میباشند. (هرچند گروه سنی هشت سال به بالا روی جعبه آنها ثبت شده است.)
مدت زمان هر دست بازی باتوجه به تعداد بازیکنان متفاوت است و معمولا بین نیم ساعت تا یک ساعت و نیم به طول میانجامد. این بازی جذاب و استراتژیک، قوانین بسیار سادهای دارد و بهراحتی قابل آموزش است و قابلیت این را دارد که تبدیل به سرگرمی محبوب بسیاری از خانوادهها شود.
بررسی کیفیت ساخت نسخههای ایرانی این بازی مبحث مفصلیست که در این مقاله نمیگنجد اما بهطور مختصر در رابطه با نکات مثبت لوکوموتیو میتوان به برد بزرگ و محکم، واگنهای پلاستیکی باکیفیت ساخت قابل قبول، قیمت مناسب باتوجه به اجزا، طراحی مناسب کارتها، دفترچه قوانین فارسی کامل و رسا و وجود مقسم در جعبه اشاره کرد و در رابطه با نکات منفی میتوان تصویر نامناسب جعبه، برش نامرتب و سلفون حبابدار کارتها و اسامی لاتین شهرها روی نقشه را متذکر شد. با اینوجود بهنظر نگارنده این محصول با توجه به قیمت نهایی و جذابیت گیمپلی بازی ارزش خرید داشته و به تمام عزیزانی که به دنبال یک بازیفکری سرگرمکننده و رقابتی میباشند، توصیه میشود.