درباره‌ی خطرهای اشتعال‌پذیری اسباب‌بازی اطلاعات کمی در دسترس است. ریسک‌های پیش‌بینی شده و احتمالی مورد توجه بسیار قرار گرفته ولی به واقعیت‌های موجود توجه آن چنانی نشده است. بیش از ۸۰ درصد از کودکانی که در آتش‌سوزی می‌میرند، به علت خفگی از دود آتش است. این استاندارد گرچه کاملا درباره اشتعال‌پذیری مواد می‌باشد ولی به مسئله‌ی خفگی ناشی از دود آتش نپرداخته است. درصد مواد قابل احتراق اسباب‌بازی‌ها در پیرامون بچه‌ها در مقایسه با موادی که در وسایل زندگی مثل پرده، فرش، مبلمان، وسایل خواب و غیره به کار رفته است، آن‌چنان مهم نمی‌ب اشد.در این استاندارد به برخی موارد توجه شده است. به طور کلی هر ماده‌ای اگر برای مدت زمان کافی در معرض منبع افروزش مناسب قرار گیرد، آتش گرفته و می‌سوزد، بنابراین اقلام اسباب‌بازی‌ها در گروه‌های زیر طبقه‌بندی شده است.

الف – لباس‌های خاص اجرای برنامه‌های نمایشی به ویژه شنل، کلاه، لباس‌های نرم و گشاد و پوشاک دیگر.

ب – چادر، خیمه، خانه‌های عروسکی که بچه هنگام بازی ممکن است وارد آن شود.

ج – اسباب‌بازی‌های نرم و توپر که بچه‌ها آن‌ها را در آغوش می‌گیرند.

د – انواع ماسک، کلاه گیس و امثال آن‌ها.

خطراتی که در این موارد عنوان می‌شوند به این علت است که بچه‌ها با این گونه اسباب‌بازی‌ها دائما در تماس می‌باشند. اگر این مواد آتش بگیرند و بسوزند، سرعت انتشار شعله باید به اندازه‌ای باشد که بچه پیش از آن‌که صدمه‌ای جدی ببیند، بتواند اسباب‌بازی را از خود دور کند یا آن‌را کنار گذارد یا لباس‌های نمایشی را از تن درآورد. هدف از تدوین این استاندارد تعیین ویژگی‌های کلی انواع اسباب‌بازی‌ها و هم‌چنین ویژگی‌های مخصوص و روش‌های آزمون اسباب‌بازی‌های مشروح زیر که خطر آتش سوزی آن‌ها نسبت به سایر اسباب‌بازی‌ها بیشتر است، می‌باشد.

الف – کلاه گیس، ریش، سبیل، ماسک و دیگر تولیداتی که با مو، پشم یا کرک و غیره بوده و برای استفاده روی سر و صورت بچه است.

ب – لباس‌های محلی و نمایشی شامل آن‌هایی که بچه‌ها می‌پوشند یا به سر می‌گذارند (به جز کلاه‌های فانتزی کاغذی)

ج – اسباب‌بازی‌هایی که بچه وارد آن می‌شود (مثل خانه عروسکی، جایگاه نمایش عروسکی ).

د – اسباب‌بازی‌های نرم و توپر که رویه‌ی آن‌ها پشم‌دار، مودار، کرک‌دار یا پارچه‌ای است، به جز عروسک‌هایی که بدنی نرم دارند ودست و پا و سر آن‌ها به طور کامل از مواد پلاستیک (مثل پلی‌مرهای غیرنساجی ) است.

در این استاندارد تعاریف زیر به کار می‌رود:

اشتعال‌پذیری
قابلیت سوختن یک ماده یا یک کالا با شعله، به هنگام قرار گرفتن در شرایط آزمون مشخص شده است.
خرده آتش
موادی که از نمونه مورد آزمایش در خلال آزمایش جدا شوند و همان‌طور که می‌افتند به سوختن ادامه دهند.
خودخاموشی
نمونه مورد آزمایش شعله ور می‌شود ولی قبل از رسیدن منبع آتش بعدی خاموش می‌شود.
نمونه معرف
مواد خاصی که عینا در اسباب‌بازی به کار رفته است. هرجا که مقدار کافی برای تهیه‌ی یک آزمونه‌ی کامل با ابعاد ۶۰۰*۸۰ میلی‌متر موجود نباشد، آن ماده مورد آزمایش مربوطه (آزمایش لباس‌های نمایشی) قرار نمی‌گیرد.
مو
هر ماده‌ای که به عنوان مو در اسباب‌بازی به کار رفته است.
اسباب‌بازی‌های نرم و توپر
اسباب‌بازی‌هایی هستند که بدنه ی آن‌ها از پارچه یا مواد مودار، پشم‌دار و کرک‌دار است و داخل آن‌ها از مواد نرمی (نظیر تکه‌های پلی‌استایرن منبسط شده، الیاف پلی‌استر یا فوم پلی‌اورتان ) پر شده است و قابلیت فشرده شدن با دست را دارند. این اسباب‌بازی‌ها می‌توانند با لباس یا بدون لباس باشند.

گسترش سریع شعله در سطح (آتش‌گیری سطحی) انتشار سریع شعله در سطح یک ماده است بدون آن که ساختار اصلی ماده در آن لحظه بسوزد.

Admin